โลกระบบสุริยะ เป็นดาวเคราะห์ดวงที่สามจากดวงอาทิตย์ โลกเป็นดาวเคราะห์หินที่ใหญ่ที่สุดในระบบสุริยะ โลกและระบบสุริยะ มันเป็นดาวเคราะห์ดวงเดียวที่วิทยาศาสตร์สมัยใหม่ยืนยันการมีอยู่ของสิ่งมีชีวิต ดาวเคราะห์โลกก่อตัวขึ้นเมื่อประมาณ 4,570 ล้าน (4.57×109) ปีที่แล้ว และหลังจากนั้นไม่นาน ดวงจันทร์ซึ่งเป็นดวงจันทร์ธรรมชาติเพียงดวงเดียวของโลกถือกำเนิดขึ้น โลกอยู่ที่ไหนในระบบสุริยะ
สิ่งมีชีวิตที่ชาญฉลาดที่ครองโลกในปัจจุบันคือมนุษย์ โลกเป็นวงรีที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางแนวตั้ง 12,711 กม. ความยาวแนวนอน 12,755 กม. ความแตกต่าง 44 กม. ประกอบด้วยน้ำ 3 ส่วนหรือ 71% และดิน 1 ส่วนหรือ 29% โลกเอียง 23.5 องศา โลกหมุนรอบตัวเองตลอด 24 ชั่วโมง แต่นักวิทยาศาสตร์คำนวณได้ 23.56 ชั่วโมง แต่จะใช้ 24 ชั่วโมง 365 วันในหนึ่งปีเป็นหลัก โลกอยู่ห่างจากดวงอาทิตย์ประมาณ 150 ล้านไมล์ และเดินทางด้วยความเร็ว 30 กิโลเมตรต่อวินาที หรือ 108,000 กิโลเมตรต่อชั่วโมง
โลก ระบบสุริยะ การโคจรของดวงจันทร์ ที่ระยะ 250,000 ไมล์จากโลก ดวงจันทร์จะหันเข้าหาโลกด้วยพื้นผิวเดียวเสมอ และการโคจรรอบโลกใช้เวลาประมาณหนึ่งเดือน โลกเป็นส่วนหนึ่งของระบบสุริยะ และโคจรรอบดวงอาทิตย์พร้อมกับวัตถุขนาดเล็กกว่าหลายพันดวงและดาวเคราะห์แปดดวง ดวงอาทิตย์และระบบสุริยะเคลื่อนที่ผ่านแขนของนายพราน กาแล็กซีทางช้างเผือก และจะเคลื่อนตัวไปรอบๆ ในอีก 10,000 ปีข้างหน้า
โลกระบบสุริยะ โลกคืออะไร
โลกระบบสุริยะ โลกเป็นดาวเคราะห์ดวงเดียวในระบบสุริยะที่มีสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อสิ่งมีชีวิต โลกมีขนาดใหญ่เป็นอันดับสามจากดวงอาทิตย์และใหญ่เป็นอันดับห้า โลกมีรูปร่างเป็นทรงกลมโดยมีรัศมีเฉลี่ย 6,371 กม. ภายในของโลกประกอบด้วยแกนเหล็ก มีรัศมีประมาณ 1,200 กิโลเมตร ปกคลุมด้วยชั้นนอกของของเหลว (Liquid) ประกอบด้วยเหล็กและนิเกิล มีความหนาประมาณ 2,200 กม. ถัดไปคือชั้นแมนเทิลซึ่งเป็นของแข็ง (พลาสติก) ที่อ่อนนุ่มและยืดหยุ่นได้ ประกอบด้วยเหล็ก แมกนีเซียม ซิลิกอน และองค์ประกอบอื่นๆ มีความหนาประมาณ 3,000 กม. และส่วนใหญ่เป็นเฟลด์สปาร์และควอตซ์ (ซิลิคอนไดออกไซด์)
โลกและระบบสุริยะ ชั้นบรรยากาศของโลกประกอบด้วยไนโตรเจน 77% ออกซิเจน 21% ส่วนที่เหลือเป็นอาร์กอน คาร์บอนไดออกไซด์และน้ำ คาร์บอนไดออกไซด์ช่วยดักจับความร้อนในชั้นบรรยากาศผ่านปรากฏการณ์เรือนกระจก ทำให้โลกร้อนขึ้น ไม่หนาวเกินไปสำหรับสิ่งมีชีวิต อย่างไรก็ตามหากปริมาณคาร์บอนไดออกไซด์เพิ่มขึ้นจะทำให้เกิดภาวะโลกร้อน ซึ่งอาจส่งผลให้สิ่งมีชีวิตไม่สามารถดำรงอยู่ได้
โลกอยู่ที่ไหนในระบบสุริยะ โลกยังมีสนามแม่เหล็กที่เกิดจากการเคลื่อนตัวของแกนนอกที่เป็นเหล็กเหลว แม้ว่าสนามแม่เหล็กโลกจะไม่แรงมากนัก แต่ก็ป้องกันอนุภาคพลังงานสูงจากดวงอาทิตย์ (ลมสุริยะ) ไม่ให้เดินทางผ่านพื้นผิวโลกได้ สนามแม่เหล็กดักจับอนุภาคตามสนามแม่เหล็ก และเข้าสู่ชั้นบรรยากาศเฉพาะบริเวณขั้วโลกเหนือและขั้วโลกใต้ เมื่ออนุภาคพลังงานสูงชนกับโมเลกุลของก๊าซในชั้นบรรยากาศจะเกิดแสงที่สวยงาม
โครงสร้างของโลก
โลก ระบบสุริยะ แม้ว่าโลกของเราจะเป็นเพียงดาวเคราะห์ดวงเล็กๆในจักรวาล แต่ขนาดรัศมีประมาณ 6,370 กิโลเมตรของโลก สิ่งนี้ทำให้การเจาะลึกเข้าไปในใจกลางโลกเพื่อศึกษาโครงสร้างและองค์ประกอบของมันเป็นเรื่องยากมาก อย่างไรก็ตาม มนุษย์ยังไม่ละทิ้งความพยายามที่จะศึกษาโครงสร้างและองค์ประกอบของมันในเชิงลึก จึงมีการนำความรู้ทางฟิสิกส์มาใช้ในการสำรวจโลกในระดับที่ลึกขึ้น โดยอาศัยคลื่นไหวสะเทือนและความรู้เกี่ยวกับคุณสมบัติของคลื่นที่หักเหและสะท้อนซึ่งมีคุณสมบัติต่างๆ กัน ทำให้สามารถทำนายได้ว่าโครงสร้างของโลกเราแบ่งออกเป็น 3 ชั้น คือ แกนกลาง (mantle) และเปลือกโลก (crust) โลกและระบบสุริยะ
เราสามารถแบ่งโครงสร้างภายในของโลกออกเป็น 3 ชั้น และในแต่ละชั้นจะมีชั้นที่แยกกันอยู่ตรงกลาง:
1. แก่นโลก (Core)
โลกระบบสุริยะ เป็นส่วนที่อยู่ภายในสุดของโลก มีความหนาประมาณ 3,470 กม. และสามารถแบ่งออกเป็นสองชั้นโดยชั้น Lehmann Discontinuity
1.1 แก่นโลกชั้นในหนาประมาณ 1,370 กิโลเมตร มีความหนาแน่นและแข็งมาก แกนกลางคิดว่าประกอบด้วยโลหะผสมเหล็ก-นิกเกิล เมื่อเปรียบเทียบอุกกาบาตเหล็กประกอบด้วยโลหะผสมของเหล็กและนิกเกิล ที่ตกลงมาบนโลกเพราะมีความหนาแน่นใกล้เคียงกับแกนกลางของชั้นนี้
1.2 แกนโลกชั้นนอกมีความหนาประมาณ 2,100 กม. ชั้นนี้มีโลหะผสมเหล็ก-นิกเกิลเช่นเดียวกับแกนใน คาดว่าจะเป็นของไหลหมุนเวียนแทน การเคลื่อนไหวนี้เหนี่ยวนำสนามแม่เหล็กโลก
2. ชั้นเนื้อโลก (Mantle)
โลกอยู่ที่ไหนในระบบสุริยะ ชั้นแมนเทิลมีความหนาประมาณ 2,880 กม. แยกออกจากแกนโลกชั้นนอกด้วยความไม่ต่อเนื่องของ Wiechert-Gutenberg หรือความไม่ต่อเนื่องของ Oldham ประกอบด้วยแร่ซิลิเกตเป็นส่วนใหญ่ โลกกลายเป็นเนื้อโลกส่วนล่างและเนื้อโลกชั้นบน โลก ระบบสุริยะ
2.1 เนื้อโลกตอนล่าง (Lower Mantle) มีความหนาและแข็งประมาณ 2,100 กิโลเมตร
2.2 เนื้อโลกส่วนบน (Upper Mantle) มีความหนาประมาณ 700 กิโลเมตร แบ่งเป็นเนื้อโลกส่วนล่างและเนื้อโลกส่วนบน
1) เสื้อคลุมด้านบนและด้านล่างเรียกว่า Asthenosphere soft solid มีความยืดหยุ่นเหมือนดินน้ำมัน ในชั้นนี้มีความร้อนสูง ทำให้แร่ธาตุบางส่วนละลายกลายเป็นหินหนืดซึ่งเคลื่อนที่ในรูปของกระแสน้ำวน
2) เนื้อโลกส่วนบนที่เป็นของแข็งและฐานของเปลือกโลกภาคพื้นทวีปเรียกรวมกันว่าธรณีภาค
3. ชั้นเปลือกโลก (Crust)
โลกระบบสุริยะ เป็นชั้นนอกสุด มีความหนาเฉลี่ย 22 กม. แยกออกจากชั้นแมนเทิลด้วยความไม่ต่อเนื่องโมโฮโรวิซิกหรือความต่อเนื่องเอ็ม เปลือกแบ่งออกเป็นสองส่วน:
3.1 เปลือกโลกในมหาสมุทรมีความหนาเฉลี่ยประมาณ 5 กิโลเมตร ส่วนใหญ่เป็นหินบะซอลต์ ประกอบด้วยเหล็ก แมกนีเซียม ซิลิกอน และออกซิเจน เปลือกโลกส่วนนี้เรียกว่า SIMA ตามตัวอักษรสองตัวแรกของซิลิคอนและแมกนีเซียม
3.2 เปลือกโลกทวีปมีความหนาเฉลี่ยประมาณ 30 กิโลเมตร ส่วนใหญ่เป็นหินแกรนิต มีส่วนประกอบหลักคือ ซิลิกอน อะลูมิเนียม ออกซิเจน โซเดียม และโพแทสเซียม ดังนั้นจึงเรียกว่า SIAL จากตัวอักษรสองตัวแรกของซิลิคอนและอลูมิเนียม
