ดวงดาว สุริยะจักรวาล ระบบสุริยะจักรวาล คือ

หัวข้อนำทาง

ระบบสุริยะจักรวาล คือ ระบบสุริยะเป็นระบบดาวที่ประกอบด้วยดวงอาทิตย์และวัตถุอื่นๆ ระบบสุริยะจักรวาล ประกอบด้วยสิ่งใดบ้าง โคจรรอบดวงอาทิตย์เนื่องจากแรงโน้มถ่วง รวมทั้งดาวเคราะห์ 8 ดวงและดวงจันทร์ที่ค้นพบ 167 ดวง ดาวเคราะห์แคระ 5 ดวงและของพวกมันเอง ค้นพบดวงจันทร์สี่ดวงและวัตถุขนาดเล็กอื่นๆ อีกนับล้าน ดวงดาว ระบบสุริยะจักรวาล รวมทั้งดาวเคราะห์น้อย วัตถุในแถบไคเปอร์ ดาวหาง อุกกาบาต และฝุ่นระหว่างดาวเคราะห์ ระบบสุริยะจักรวาล มีดาวเคราะห์กี่ดวง

ระบบสุริยะจักรวาล คือ อะไร

ระบบสุริยะจักรวาล คือ คำว่าระบบสุริยะใช้กับระบบดาวเคราะห์ที่โลกเป็นสมาชิกเท่านั้น ดวงดาว ระบบสุริยะจักรวาล และไม่ควรเรียกว่าระบบสุริยะอย่างที่เรียกกันทั่วไปว่า เพราะไม่เกี่ยวข้องกับคำว่าจักรวาลอย่างที่ใช้กันอยู่ทุกวันนี้ ระบบสุริยะประกอบด้วยดวงอาทิตย์และวัตถุอื่นๆ การโคจรรอบดวงอาทิตย์ เช่น ดาวเคราะห์ ดาวเคราะห์น้อย ดาวหาง และดาวเทียม โลกเป็นดาวเคราะห์ดวงที่สามจากดวงอาทิตย์ ระบบดาวเคราะห์ เมื่อพูดถึงระบบที่มีวัตถุโคจรรอบดาวฤกษ์

ระบบสุริยะจักรวาล มีดาวเคราะห์กี่ดวง ระบบสุริยะก่อตัวขึ้นจากเมฆฝุ่นและก๊าซระหว่างดวงดาวที่รู้จักกันในชื่อ “ระบบสุริยะ” หรือ “เนบิวลาสุริยะ” ซึ่งก่อตัวเมื่อประมาณ 4.6 พันล้านปีก่อน (นักวิทยาศาสตร์คำนวณอัตราของไฮโดรเจนต่อฮีเลียมที่ละลายในดวงอาทิตย์) เมฆฝุ่นและจานก๊าซที่ยุบตัว ตามการอนุรักษ์โมเมนตัมเชิงมุม ดังแสดงในรูปที่ 1 การเพิ่มขึ้นของแรงโน้มถ่วงทำให้เกิดแรงดันจากส่วนกลางจนถึงอุณหภูมิ 15 ล้านเคลวิน ซึ่งเป็นจุดหลอมเหลวของนิวเคลียร์ รวมอะตอมไฮโดรเจนเป็นฮีเลียม ดวงอาทิตย์ถือกำเนิดเป็นดวงดาว

การกำเนิดระบบสุริยะ

ระบบสุริยะจักรวาล มีดาวเคราะห์กี่ดวง วัตถุรอบดวงอาทิตย์ (ดาวเคราะห์) ยังคงหมุนและโคจรรอบดวงอาทิตย์ด้วยโมเมนตัมที่มีอยู่ สสารในแต่ละชั้นของวงโคจรรวมกันเป็นดาวเคราะห์ อิทธิพลของแรงโน้มถ่วงทำให้วัสดุโดยรอบพุ่งเข้าหาโลกจากทุกทิศทาง หากทิศทางการเคลื่อนที่มีมุมที่ลึกก็จะส่งผลต่อโลก สิ่งนี้ทำให้ดาวเคราะห์ดวงใหญ่ขึ้นและใหญ่ขึ้น อย่างไรก็ตาม หากมุมตกกระทบตื้นเกินไป ก็อาจทำให้แสงสะท้อนเข้าสู่วงโคจรได้ และการรวมตัวกันของดวงจันทร์อย่างที่คุณเห็น ดาวเคราะห์ขนาดใหญ่อย่างดาวพฤหัสบดีและดาวเสาร์มีดวงจันทร์หลายดวง

เนื่องจากเป็นดาวเคราะห์ขนาดใหญ่จึงมีแรงโน้มถ่วงสูง ต่างจากดาวพุธซึ่งเป็นดาวเคราะห์ขนาดเล็กที่มีมวลต่ำ มีแรงโน้มถ่วงน้อยจึงไม่มีดวงจันทร์ ดาวเคราะห์น้อยและดาวหางมีรูปร่างเหมือนอุกกาบาต เนื่องจากเป็นดาวฤกษ์ขนาดเล็กที่มีมวลต่ำ ระบบสุริยะจักรวาล ประกอบด้วยสิ่งใดบ้าง  แรงโน้มถ่วงไม่สามารถเอาชนะแรงดึงดูดระหว่างสสารให้ยุบเป็นทรงกลมได้ หลักฐานการกำเนิดของระบบสุริยะคือ หากมองจากด้านบนของระบบสุริยะ (มุมมองด้านบน) สังเกตว่าดวงอาทิตย์ ดาวเคราะห์ และดวงจันทร์ส่วนใหญ่โคจรรอบตัวเองในทิศทวนเข็มนาฬิกา* และรอบดวงอาทิตย์ในทิศทวนเข็มนาฬิกา* . ทั้งหมดถูกสร้างขึ้นพร้อมกันอันเป็นผลมาจากการพังทลายและการหมุนของดิสก์ฝุ่นของเนบิวลาสุริยะ  ระบบสุริยะจักรวาล สรุป

ทฤษฎีการกำเนิดของระบบสุริยะ

ระบบสุริยะ จักรวาล ดวงอาทิตย์ หลักฐานที่สำคัญของการกำเนิดของระบบสุริยะคือการจัดตำแหน่งและการเคลื่อนที่อย่างเป็นระบบของดาวเคราะห์ ดวงจันทร์ และดวงจันทร์ของดาวเคราะห์และดาวเคราะห์น้อย เพื่อแสดงว่าวัตถุทั้งหมดบนท้องฟ้าเป็นของระบบสุริยะจะเป็นไปไม่ได้ ในที่ที่วัตถุท้องฟ้าหลายพันดวงสามารถสร้างระบบโดยไม่ได้ตั้งใจ ปิแอร์ ไซมอน ลาปลาซ เสนอให้สร้างระบบสุริยะในปี พ.ศ. 2339 โดยแนะนำว่าระบบสุริยะจะมีมวลของก๊าซในรูปของจานแบน ขนาดมหึมาหมุนรอบตัวเอง เมื่อมันหมุนรอบตัว มันจะหดตัวเนื่องจากแรงโน้มถ่วงของมวลก๊าซซึ่งทำให้อัตราการหมุนของมัน

ระบบสุริยะจักรวาล ประกอบด้วยสิ่งใดบ้าง  มันหดตัวเนื่องจากแรงโน้มถ่วงของก๊าซ ทำให้ความเร็วในการหมุนเพิ่มขึ้นเพื่อรักษาอัตราโมเมนตัมเชิงมุมให้สูงขึ้น จนกว่าแรงเหวี่ยงที่ขอบของกลุ่มก๊าซจะเกินแรงโน้มถ่วง จะทำให้วงแหวนของกลุ่มแยกแก๊สออกจากศูนย์กลางของกลุ่มแก๊สเดิม และเมื่อหดตัวมากขึ้นก็จะเพิ่มวงแหวนของกลุ่มแก๊ส ดำเนินการต่อ. วงแหวนที่แยกออกจากศูนย์กลางของวงแหวนแต่ละวงมีความกว้างไม่เท่ากันซึ่งมีความหนาแน่นสูงสุดของวงแหวน มันดึงวัตถุทั้งหมดในวงแหวนเข้าด้วยกันและรวมเข้าด้วยกันเป็นดาวเคราะห์ ดวงดาว ดวงจันทร์ ดาวเคราะห์ที่เกิดจากการหดตัวของดาวเคราะห์

ระบบสุริยะจักรวาล สรุป สำหรับดาวหางและอุกกาบาตที่เกิดขึ้นในช่วงที่เหลือของการก่อตัวของดาวเคราะห์ ระบบสุริยะ จักรวาล ดวงอาทิตย์ ดวงอาทิตย์ในปัจจุบันจึงเป็นมวลจำเพาะของก๊าซที่สร้างระบบสุริยะ อีกหลายทฤษฎีเชื่อว่าการก่อตัวของระบบสุริยะ ในที่สุดก็มีความคิดเห็นคล้ายกับทฤษฎีของ Laplace เช่น ทฤษฎีวงกลมก๊าซและฝุ่นของ Coral von Weissacker นักดาราศาสตร์ฟิสิกส์ชาวเยอรมัน หรือ Solar Nebular รอบดวงอาทิตย์ เมื่อดวงอาทิตย์ขึ้นและอนุภาคก๊าซชนกัน จากนั้นจะมีมวลมากจนกลายเป็นวัตถุแข็งที่ก่อตัวในวงโคจรของดวงอาทิตย์ ซึ่งเราเรียกว่าดาวเคราะห์และดวงจันทร์ของพวกมัน

ทฤษฎีบิกแบงกับการกำเนิดของระบบสุริยะ

ทฤษฎีบิ๊กแบง (Big Bang Theory) คือ ดวงดาว ระบบสุริยะจักรวาล แบบจำลองจักรวาลวิทยาที่อธิบายที่มาและวิวัฒนาการของเอกภพเป็นทฤษฎีที่เป็นที่ยอมรับและอภิปรายกันอย่างกว้างขวางที่สุด จากหลักฐานทางวิทยาศาสตร์และการสังเกตโดยนักดาราศาสตร์ เราได้ข้อสรุปว่าขณะนี้จักรวาลกำลังขยายตัว ดวงดาวและกาแล็กซีต่างเคลื่อนตัวออกจากกันทุกวินาที ย้อนเวลากลับไปเมื่อหลายพันล้านปีก่อนจนถึงจุดเริ่มต้นของทุกสิ่ง สสารและพลังงานทั้งหมดในจักรวาลจะต้องอยู่ใกล้กันและเกิดขึ้นจากที่เดียวกัน การระเบิดครั้งใหญ่ หรือ บิ๊กแบง ระบบสุริยะ จักรวาล ดวงอาทิตย์

บิ๊กแบง

ระบบสุริยะจักรวาล คือ  แนวคิดของทฤษฎีบิ๊กแบงถูกเสนอครั้งแรกในปี 1927 โดยบิชอป Georges Lemaître นักดาราศาสตร์และศาสตราจารย์ชาวเบลเยียม ด้วยความเชื่อที่ว่าเอกภพมีจุดเริ่มต้นเล็กๆ หนาแน่น เรียกว่า “อะตอมดึกดำบรรพ์” ก่อนที่มันจะระเบิดและขยายตัวเหมือนอย่างทุกวันนี้ และจากความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี ทฤษฎีบิ๊กแบงได้รับการยอมรับและสนับสนุนจากหลักฐานทางวิทยาศาสตร์มากมาย

ระบบสุริยะจักรวาล สรุป โดยเฉพาะการค้นพบ การขยายตัวของเอกภพในปี พ.ศ. 2472 เอ็ดวิน ฮับเบิล (Edwin Hubble) นักดาราศาสตร์ชาวอเมริกัน ผู้สังเกตการณ์กาแลคซี M33 ฮับเบิลพบว่าดาวในกาแลคซีใกล้เคียงกำลังเคลื่อนตัวออกจากเรา เช่นเดียวกับดาราจักรอื่นๆ ฮับเบิลใช้เอฟเฟกต์ดอปเปลอร์เพื่อวัดการเคลื่อนที่ของวัตถุข้ามความถี่ และผลการสำรวจนี้ทำให้ฮับเบิลค้นพบการเปลี่ยนแปลงสีแดงหรือการเปลี่ยนแปลงสีแดงที่เกิดขึ้นเมื่อแหล่งกำเนิดแสงเคลื่อนออกจากผู้สังเกตโดยทิ้งเราไว้ข้างหลัง ส่งผลให้เกิดความยาวคลื่นที่ชัดเจนของการเคลื่อนที่ของแสง เข้าใกล้ส่วนสีแดงของสเปกตรัมมากขึ้น

บทความแนะนำ